ارزیابی اثربخشی درمان فراشناختی در باورهای فراشناختی، فرانگرانی، و علایم و نشانه های بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (gad)

سابقه و هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارزیابی اثربخشی درمان فراشناختی در باورهای فراشناختی، فرانگرانی، علایم و نشانه های بیماران مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر (gad) بود. مواد و روش ها: کلیه ی بیماران مبتلا به gad مراجعه کننده به درمان گاه روان پزشکی بیمارستان بقیه الله در فاصله ی زمانی 15 شهریور تا 15 آذر 1391 انتخاب شده و در چهار گروه (درمان فراشناختی؛ درمان فراشناختی ترکیب با دارو؛ درمان دارویی و گروه کنترل) قرار گرفتند. بیماران دریافت کننده درمان فراشناختی و بقیه بیماران به ترتیب 6 و 4 بار توسط پرسش نامه های فراشناخت ها (mcq-30)، فرانگرانی (mwq)، اضطراب بک (bai)، افسردگی بک (bdi-ii) و مقیاس درجه بندی اضطراب همیلتون (hars) ارزیابی شدند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های تغییرات روند، شیب، میزان تغییرپذیری کوهن و تفسیر فراز و فرود متغیرها در نمودارها و برای تعیین معنی داری بالینی از درصد بهبودی و اندازه اثر استفاده شد.نتایج: درمان های فراشناختی و ترکیبی توانستند طی مراحل پس از درمان و پیگیری (45 روزه) اعتقاد بیماران به باورهای فراشناختی و فرانگرانی را به طور معنی داری کاهش داده و علایم و نشانه های اضطرابی و افسردگی آ ن ها را به خوبی کنترل کنند. درمان دارویی تنها در کنترل علایم و نشانه های اضطرابی و افسردگی و آن هم در مرحله ی پس از درمان موفق بود، ولی پس از قطع دارو بیماران اندکی دچار عود علایم و نشانه های شدند. گروه کنترل نیز در هیچ یک از متغیرها موفقیت چندانی نداشت.نتیجه گیری: درمان فراشناختی (با یا بدون دارو) توانست در مدت زمان کم تر از نیمی از جلسات درمان های مرسومی مثل شناختی/ رفتاری اثربخشی بالایی برحسب کنترل مکانیسم های زیربنایی اضطراب آسیب شناختی داشته باشد.